PERSONAE
ASPASIUS(?) SERVUS
NICODEMUS ADULESCENS
GORGINES PISCATOR
DINIA SENEX
CACISTUS PISCATOR
SOTERIS VIRGO. ETC..
PROLOGUS
* * * hanc rem vetere nomine
* * * * * *
* * * * * *
laudatus * * * gra‹ti›as
* * * * * *
Sc‹h›edia * * * *
* * noster f‹ecit› V‹idularia›m.
* * * * * *
priu' noscite * * scitis, ipsus ‹e›s‹t›;
credo argumentum velle vos ‹pern›os‹cer›e;
int‹elle›g‹etis poti›us q‹uid a›g‹an›t q‹ua›nd‹o a›gent
* * vos in loco monitum * *
* * * * * *
* * * * * *
* * * * * *
* * * * * *
‹A›S‹PA›S‹I›US
Hominem semel quem † usu rupit † servitus
* * * * * *
‹NICODEMUS GORGINES›
FR. 1 (9).
NI. Eiusdem Bacchae fecerunt nostram navem Pentheum.
FR. 2 (8).
Inopiam, luctum, maerorem, paupertatem, algum, famem.
FR. 3 (13).
GO. Paupera haec res est.
FR. 4 (6,2).
Haec myrtus Veneris est.
‹DINIAS NICODEMUS›
Est quo * neque ‹temp›us censeo
NI. Quid ais? Licet‹ne? DI. M›axum‹e, si› quid est opus.
Sed quid est negoti? NI. Te ego audi‹vi di›cere
operarium te velle ru‹s condu›c‹ere›.
DI. Re‹ct›e audivisti. NI. Quid vis operis ‹fie›ri?
DI. Qu‹id t›u istuc curas? An mihi tutor additu's?
NI. Dare possum, opinor, sati' bonum operarium.
DI. Est tibi in mercede servos quem des quispia‹m›?
NI. Inopia servom * * * *
DI. Quid? Tu locas * * * *
nam equidem te * * * * ‹arb›itror.
NI. Non sum, siquidem tu * *
verum, si pretium das, du‹ces te›cum simul.
DI. Laboriosa, adulescens, vita est rustica.
NI. Urbana egestas edepol aliquanto magis.
DI. Talis iactandis tuae sunt consuetae manus.
NI. At qualis exercendas nunc intellego.
DI. Mollitia urbana atque umbra corpus candidumst.
NI. Sol est ad eam rem pictor: atrum fecerit.
DI. Heus * illic estur * *
NI. Misero male esse * * *
Di. Quod aps te * * * quaesso ut m‹ih›i impertias.
NI. Si tibi pudico | ‹homine› est opus et non malo,
qui * * * quam servi tui
cibique minimi maxumaque industria,
minime mendace, em me licet conducere.
DI. Non edepol equidem credo mercennarium
te esse. ‹NI. An› non credis? * * *
* * * dicat simul
* * * operarium
iam * * unde conducam mihi
multum labor‹et, p›aullum mereat, paullum edi‹t›.
NI. Minus operis nihilo faciam quam qui plurumum,
nec mihi nisi unum prandium quicquam duis
praeter mercedem. DI. Quid merendam? NI. Ne duis
neque cenam. DI. Non cenabis? NI. Immo ibo domum.
DI. Ubi habitas? NI. Hic apud piscatorem Gorginem.
DI. Vicinus igitur es mihi, ut tu praedicas.
‹GORGINES CACISTUS ASPASIUS›
FR. 5 (1).
GO. Animum advortite ambo sultis. Vidulum hic apponite;
ego servabo, quasi sequestro detis; neutri reddibo,
donicum res diiudicata erit haec.
FR. 6 (2).
Hau fugio sequestrum.
(CA). Ibo et quaeram, si quem possim sociorum nanciscier
seu quem norim, qui advocatus adsit. Iam hunc novi locum.
Hicine vos habitatis? GO. Hisce in aedibus: huc adducito.
At ego vidulum intro condam in arcam atque occludam probe.
Tu si quem vis invenire tibi patronum, quaerita;
perfidiose numquam quicquam hic agere decretumst mihi.-
CA. Qur, malum, patronum quaeram, postquam litem perdidi?
Ne * homo miser * * * infelix fui,
vidulum q‹ui› ubi v‹id›i, non me circumspexi centiens;
verbero illic, inter mu‹rtos› locust, in‹de› insidias dedit
tam scio quam med hic stare: captam praedam perdidi,
nisi quid ego mei simile aliquid contra consilium paro.
Hic astabo atque opservabo, si quem amicum conspicer.
DINIA NICODEMUS CACISTUS
DI. Ne tu edepol hodie miserias multas tuas
mihi narravisti, eoque ab opere maxume
te abire iussi, quia me miserebat tui.
CA. Illic est adulescens quem tempe‹st›as e mari
* * * * * *
et iam ego audivi * * *
in opus ut sese collocavit quam ‹cit›o!
‹Po›l hau cessavit, postquam * *
mirum est * * * *
* * * * * *
rem mihi na‹rravit›; ede‹po›l * *
puer * * * * * *
egentiorem * * * * neminem
aeque esse cred‹o neque fuisse› neque f‹o›re.
DI. Cave tu istuc dixis. Immo etiam argenti minam,
quam med oravisti ut darem tibi faenori,
iam ego adferam ad te. Faenus mihi nullum duis.
NI. Di tibi illum faxint filium salvom tuom,
quom mihi qui vivam copiam inopi facis.
Sed quin accedat faenus, id non postulo.
DI. Defaenerare | hominem egentem | hau decet.
Quam ad redditurum te mihi dicis diem (?)
cave demutassis. NI. Usque donec solvero
FR. 7 (4).
CA. Ibi ut piscabar, fuscina ici vidulum.
FR. 8 (6A).
Nescioqui servus e myrteta prosil[u]it.
FR. 9 (5).
Quid multa verba? Plurumum luctavimus.
FR. 10 (7).
Nunc apud sequestrum vidulum posivimus.
FR. 11 (10).
Opposita est calcendix. NI. At ego signi dicam quid siet.
FR. 12 (13).
AS. Iube hunc in culleo insui
atque in altum deportari, si vis annonam bonam.
FR. 13 (17).
CA. Malo hunc adligari ad horiam,
ut semper piscetur, etsi sit tempestas maxuma.
FR. 14 (11).
Signum recte comparebat; huiius contendi anulum.
FR. 15 (3).
Malim moriri meos quam mendicarier:
boni miserantur illum, hunc inrident mali
FR. 16.
Nunc servos argentum a patre expalpabitur.
FR. 17 (12).
(NI.) Immo id quod haec nostra est patria et quod hic meu' pater,
illic autem Soterinis est pater.
FR. 18 (15).
Nam audivi feminam ego leonem semel parire.
FR. 19 (14).
Ubi quamque pedem viderat, subfurabantur omnis.