1

Sī mĭhĭ quaē lēgī, Părĭ, nōn lēgīssĕ lĭcērēt,

sērvārēm nŭmĕrōs ‖ sīcŭt ĕt āntĕ prŏbaē.

Nūnc ŏcŭlōs tŭă cūm vĭŏlārĭt ĕpīstŭlă nōstrōs,

nōn rēscrībēndī ‖ glōrĭă vīsă lĕvīs.

Aūsŭs ĕs hōspĭtĭī tĕmĕrātīs, ādvĕnă, sācrīs

lēgĭtĭmām nūptaē ‖ sōllĭcĭtārĕ fĭdēm.

Scīlĭcĕt īdcīrcō vēntōsă pĕr aēquŏră vēctūm

ēxcēpīt pōrtū ‖ Taēnărĭs ōră sŭō,

nēc tĭbĭ, dīvērsā quāmvīs ēt gēntĕ vĕnīrēs,

ōppŏsĭtās hăbŭīt ‖ rēgĭă nōstră fŏrēs,

ēssĕt ŭt ōffĭcĭī mērcēs īniūrĭă tāntī?

Quī sīc īntrābās, ‖ hōspĕs ăn hōstĭs ĕrās?

Nēc dŭbĭtō quīn haēc, cūm sīt tām iūstă, vŏcētūr

rūstĭcă iūdĭcĭō ‖ nōstră quĕrēlă tŭō.

Rūstĭcă sīm sānē, dūm nōn ōblītă pŭdōrīs,

dūmquĕ tĕnōr vītaē ‖ sīt sĭnĕ lābĕ mĕaē.

Sī nōn ēst fīctō trīstīs mĭhĭ vūltŭs ĭn ōrĕ

nēc sĕdĕō dūrīs ‖ tōrvă sŭpērcĭlĭīs,

fāmă tămēn clāra ēst ĕt ădhūc sĭnĕ crīmĭnĕ lūsī

ēt laūdēm dē mē ‖ nūllŭs ădūltĕr hăbēt.

Quō măgĭs ādmīrōr quaē sīt fīdūcĭă coēptī,

spēmquĕ tŏrī dĕdĕrīt ‖ quaē tĭbĭ caūsă mĕī.

Ān, quĭă vīm nōbīs Nēptūnĭŭs āttŭlĭt hērōs,

rāptă sĕmēl vĭdĕōr ‖ bīs quŏquĕ dīgnă răpī?

Crīmĕn ĕrāt nōstrūm, sī dēlīnītă fŭīssēm;

cūm sīm rāptă, mĕūm ‖ quīd nĭsĭ nōllĕ fŭīt?

Nōn tămĕn ā fāctō frūctūm tŭlĭt īllĕ pĕtītūm;

ēxcēptō rĕdĭī ‖ pāssă tĭmōrĕ nĭhīl.

Ōscŭlă lūctāntī tāntūmmŏdŏ paūcă prŏtērvūs

ābstŭlĭt; ūltĕrĭūs ‖ nīl hăbĕt īllĕ mĕī.

Quaē tŭă nēquĭtĭa ēst, nōn hīs cōntēntă fŭīssēt;

dī mĕlĭūs! sĭmĭlīs ‖ nōn fŭĭt īllĕ tŭī.

Rēddĭdĭt īntāctām, mĭnŭītquĕ mŏdēstĭă crīmēn,

ēt iŭvĕnēm fāctī ‖ paēnĭtŭīssĕ pătēt.

Thēsĕă paēnĭtŭīt, Părĭs ūt sūccēdĕrĕt īllī,

nē quāndō nōmēn ‖ nōn sĭt ĭn ōrĕ mĕūm?

Nēc tămĕn īrāscōr (quĭs ĕnīm sūccēnsĕt ămāntī?)

sī mŏdŏ, quēm praēfērs, ‖ nōn sĭmŭlātŭr ămōr.

Hōc quŏque ĕnīm dŭbĭtō, nōn quōd fīdūcĭă dēsīt,

aūt mĕă sīt făcĭēs ‖ nōn bĕnĕ nōtă mĭhī,

sēd quĭă crēdŭlĭtās dāmnō sŏlĕt ēssĕ pŭēllīs,

vērbăquĕ dīcūntūr ‖ vēstră cărērĕ fĭdĕ.

"Āt pēccānt ălĭaē mātrōnăquĕ rāră pŭdīcāst."

Quīs prŏhĭbēt rārīs ‖ nōmĕn ĭnēssĕ mĕūm?

Nām mĕă quōd vīsa ēst tĭbĭ mātĕr ĭdōnĕă cūiūs

ēxēmplō flēctī ‖ mē quŏquĕ pōssĕ pŭtēs,

mātrĭs ĭn ādmīssō fālsā sŭb ĭmāgĭnĕ lūsaē

ērrŏr ĭnēst; plūmā ‖ tēctŭs ădūltĕr ĕrāt;

nīl ĕgŏ, sī pēccēm, pōssūm nēscīssĕ, nĕc ūllūs

ērrōr, quī fāctī ‖ crīmĕn ŏbūmbrĕt, ĕrīt;

īllă bĕne ērrāvīt vĭtĭūmque aūctōrĕ rĕdēmīt;

fēlīx īn cūlpā ‖ quō Iŏvĕ dīcăr ĕgō?

Ēt gĕnŭs ēt prŏăvōs ēt rēgĭă nōmĭnă iāctās.

Clāră sătīs dŏmŭs haēc ‖ nōbĭlĭtātĕ sŭāst

Iūppĭtĕr ūt sŏcĕrī prŏăvūs tăcĕātŭr ĕt ōmnĕ

Tāntălĭdaē Pĕlŏpīs ‖ Tŷndărĕīquĕ dĕcūs,

dāt mĭhĭ Lēdă Iŏvēm cŷgnō dēcēptă părēntēm,

quaē fālsām grĕmĭō ‖ crēdŭlă fōvĭt ăvēm.

Ī nūnc ēt Phrўgĭaē lātē prīmōrdĭă gēntīs

cūmquĕ sŭō Prĭămūm ‖ Lāŏmĕdōntĕ rĕfēr.

Quōs ĕgŏ sūspĭcĭō, sēd quī tĭbĭ glōrĭă māgnāst

quīntŭs, ĭs ā nōstrō ‖ nōmĭnĕ prīmŭs ĕrīt.

Scēptră tŭaē quāmvīs rĕăr ēssĕ pŏtēntĭă tērraē,

nōn tămĕn haēc īllīs ‖ ēssĕ mĭnōră pŭtō.

Sī iām dīvĭtĭīs lŏcŭs hīc nŭmĕrōquĕ vĭrōrūm

vīncĭtŭr, āt cērtē ‖ bārbără tērră tŭāst.

Mūnĕră tāntă quĭdēm prōmīttĭt ĕpīstŭlă dīvēs,

ūt pōssīnt īpsās ‖ īllă mŏvērĕ dĕās.

Sēd sī iām vēllēm fīnēs trānsīrĕ pŭdōrīs

tū mĕlĭōr cūlpaē ‖ caūsă fŭtūrŭs ĕrās.

Aūt ĕgŏ pērpĕtŭō fāmām sĭnĕ lābĕ tĕnēbō,

aūt ĕgŏ tē pŏtĭūs ‖ quām tŭă dōnă sĕquār,

ūtque ĕă nōn spērnō, sīc āccēptīssĭmă sēmpēr

mūnĕră sūnt, aūctōr ‖ quaē prĕtĭōsă făcīt.

Plūs mūlto ēst quŏd ămās, quōd sūm tĭbĭ caūsă lăbōrīs,

quōd tām pēr lōngās ‖ spēs tŭă vēnĭt ăquās.

Īllă quŏque, ādpŏsĭtā quaē nūnc făcĭs, īmprŏbĕ, mēnsā,

quāmvĭs ēxpĕrĭār ‖ dīssĭmŭlārĕ, nŏtō,

cūm mŏdŏ mē spēctās ŏcŭlīs, lāscīvĕ, prŏtērvīs,

quōs vīx īnstāntēs ‖ lūmĭnă nōstră fĕrūnt,

ēt mŏdŏ sūspīrās, mŏdŏ pōcŭlă prōxĭmă nōbīs

sūmīs, quāquĕ bĭbī, ‖ tū quŏquĕ pārtĕ bĭbīs.

Ā! quŏtĭēns dĭgĭtīs, quŏtĭēns ĕgŏ tēctă nŏtāvī

sīgnă sŭpērcĭlĭō ‖ paēnĕ lŏquēntĕ dărī!

Ēt saēpe ēxtĭmŭī nē vīr mĕŭs īllă vĭdērēt,

nōn sătĭs ōccūltīs ‖ ērŭbŭīquĕ nŏtīs.

Saēpĕ vĕl ēxĭgŭō vēl nūllō mūrmŭrĕ dīxī:

"Nīl pŭdĕt hūnc" nēc vōx ‖ haēc mĕă fālsă fŭīt.

Ōrbĕ quŏque īn mēnsaē lēgī sūb nōmĭnĕ nōstrō,

quōd dēdūctă mĕrō ‖ līttĕră fēcĭt, ĂMŌ.

Crēdĕrĕ mē tămĕn hōc ŏcŭlō rĕnŭēntĕ nĕgāvī.

Eī mĭhĭ! iām dĭdĭcī ‖ sīc ĕgŏ pōssĕ lŏquī.

Hīs ĕgŏ blāndĭtĭīs, sī pēccātūră fŭīssēm,

flēctĕrĕr; hīs pŏtĕrānt ‖ pēctŏră nōstră căpī.

Ēst quŏquĕ, cōnfĭtĕōr, făcĭēs tĭbĭ rāră, pŏtēstquĕ

vēllĕ sŭb āmplēxūs ‖ īrĕ pŭēllă tŭōs;

āltĕră vēl pŏtĭūs fēlīx sĭnĕ crīmĭnĕ fīāt,

quām cădăt ēxtērnō ‖ nōstĕr ămōrĕ pŭdōr.

Dīscĕ mĕo ēxēmplō fōrmōsīs pōssĕ cărērĕ;

ēst vīrtūs plăcĭtīs ‖ ābstĭnŭīssĕ bŏnīs.

Quām mūltōs crēdīs iŭvĕnēs ōptārĕ quŏd ōptās

quī săpĭānt? ŏcŭlōs ‖ ān Părĭs ūnŭs hăbēs?

Nōn tū plūs cērnīs sēd plūs tĕmĕrārĭŭs aūdēs,

nēc tĭbĭ plūs cōrdīs ‖ sēd măgĭs ōrĭs ădēst.

Tūnc ĕgŏ tē vēllēm cĕlĕrī vēnīssĕ cărīnā,

cūm mĕă vīrgĭnĭtās ‖ mīllĕ pĕtītă prŏcīs;

sī tē vīdīssēm, prīmūs dē mīllĕ fŭīssēs.

Iūdĭcĭō vĕnĭām ‖ vīr dăbĭt īpsĕ mĕō.

Ād pōssēssă vĕnīs praēcēptăquĕ gaūdĭă sērūs;

spēs tŭă lēntă fŭīt; ‖ quōd pĕtĭs, āltĕr hăbēt.

ūt tămĕn ōptārīm fĭĕrī tŭă Trōĭcă cōniūnx,

īnvītām sīc mē ‖ nēc Mĕnĕlāŭs hăbēt.

Dēsĭnĕ mōllĕ, prĕcōr, vērbīs cōnvēllĕrĕ pēctūs

nēvĕ mĭhī, quām tē ‖ dīcĭs ămārĕ, nŏcē,

mē sĭnĕ, quām trĭbŭīt sōrtēm fōrtūnă, tŭērī

nēc spŏlĭūm nōstrī ‖ tūrpĕ pŭdōrĭs ăvē.

Āt Vĕnŭs hōc pācta ēst ĕt ĭn āltaē vāllĭbŭs Īdaē

trēs tĭbĭ sē nūdās ‖ ēxhĭbŭērĕ dĕaē,

ūnăquĕ cūm rēgnūm, bēllī dărĕt āltĕră laūdēm,

"Tŷndărĭdīs cōniūnx" ‖ tērtĭă dīxĭt "ĕrīs"?

Crēdĕrĕ vīx ĕquĭdēm caēlēstĭă cōrpŏră pōssūm

ārbĭtrĭō fōrmām ‖ sūppŏsŭīssĕ tŭō,

ūtquĕ sĭt hōc vērūm, cērtē pārs āltĕră fīctāst,

iūdĭcĭī prĕtĭūm ‖ quā dătă dīcŏr ĕgō.

Nōn ēst tāntă mĭhī fīdūcĭă cōrpŏrĭs ūt mē

māxĭmă tēstĕ dĕā ‖ dōnă fŭīssĕ pŭtēm.

Cōntēnta ēst ŏcŭlīs hŏmĭnūm mĕă fōrmă prŏbārī;

laūdātrīx Vĕnŭs ēst ‖ īnvĭdĭōsă mĭhī.

Sēd nĭhĭl īnfīrmō, făvĕō, quŏquĕ laūdĭbŭs īstīs;

nām mĕă vōx quārē, ‖ quōd cŭpĭt, ēssĕ nĕgēt?

Nēc tū sūccēnsē, nĭmĭūm mĭhĭ crēdĭtŭs aēgrē;

tārdă sŏlēt māgnīs ‖ rēbŭs ĭnēssĕ fĭdēs.

Prīmă mĕa ēst ĭgĭtūr Vĕnĕrī plăcŭīssĕ vŏlūptās,

prōxĭmă mē vīsām ‖ praēmĭă sūmmă tĭbī,

nēc tē Pāllădĭōs nēc tē Iūnōnĭs hŏnōrēs

aūdītīs Hĕlĕnaē ‖ praēpŏsŭīssĕ bŏnīs.

Ērgo ĕgŏ sūm vīrtūs, ĕgŏ sūm tĭbĭ nōbĭlĕ rēgnūm.

Fērrĕă sīm, sī nōn ‖ hōc ĕgŏ pēctŭs ămēm.

Fērrĕă, crēdĕ mĭhī, nōn sūm, sĕd ămārĕ rĕpūgnō

īllūm, quēm fĭĕrī ‖ vīx pŭtŏ pōssĕ mĕūm.

Quīd bĭbŭlūm cūrvō prōscīndĕrĕ lītŭs ărātrō

spēmquĕ sĕquī cōnēr, ‖ quām lŏcŭs īpsĕ nĕgāt?

Sūm rŭdĭs ād Vĕnĕrīs fūrtūm, nūllāquĕ fĭdēlēm

(dī mĭhĭ sūnt tēstēs) ‖ lūsĭmŭs ārtĕ vĭrūm;

nūnc quŏquĕ, quōd tăcĭtō māndō mĕă vērbă lĭbēllō,

fūngĭtŭr ōffĭcĭō ‖ līttĕră nōstră nŏvō.

Fēlīcēs, quĭbŭs ūsŭs ădēst! ĕgŏ nēscĭă rērūm

dīffĭcĭlēm cūlpaē ‖ sūspĭcŏr ēssĕ vĭām.

Īpsĕ mălō mĕtŭs ēst; iām nūnc cōnfūndŏr ĕt ōmnēs

īn nōstrīs ŏcŭlōs ‖ vūltĭbŭs ēssĕ rĕōr.

Nēc rĕŏr hōc fālsō; sēnsī mălă mūrmŭră vūlgī,

ēt quāsdām vōcēs ‖ rēttŭlĭt Aēthră mĭhī.

Āt tū dīssĭmŭlā, nĭsĭ sī dēsīstĕrĕ māvīs.

Sēd cūr dēsīstās? ‖ dīssĭmŭlārĕ pŏtēs.

Lūdĕ, sĕd ōccūltē. māiōr, nōn māxĭmă, nōbīs

ēst dătă lībērtās, ‖ quōd Mĕnĕlāŭs ăbēst.

Īllĕ quĭdēm prŏcŭl ēst, ĭtă rē cōgēntĕ, prŏfēctūs;

māgnă fŭīt sŭbĭtaē ‖ iūstăquĕ caūsă vĭaē;

aūt mĭhĭ sīc vīsum ēst. Ĕgŏ, cūm dŭbĭtārĕt ăn īrēt:

"quām prīmūm" dīxī ‖ "fāc rĕdĭtūrŭs ĕās."

Ōmĭnĕ laētātūs dĕdĭt ōscŭlă, "rēsquĕ dŏmūsquĕ

ēt tĭbĭ sīt cūraē ‖ Trōĭcŭs hōspĕs" ăīt.

Vīx tĕnŭī rīsūm, quēm dūm cōmpēscĕrĕ lūctōr,

nīl īllī pŏtŭī ‖ dīcĕrĕ praētĕr "ĕrīt."

Vēlă quĭdēm Crētēn vēntīs dĕdĭt īllĕ sĕcūndīs;

sēd tū nōn ĭdĕō ‖ cūnctă lĭcērĕ pŭtā.

Sīc mĕŭs hīnc vĭr ăbēst, ūt mē cūstōdĭăt ābsēns.

Ān nēscīs lōngās ‖ rēgĭbŭs ēssĕ mănūs?

Fāmă quŏque ēst ŏnĕrī; nām quō cōnstāntĭŭs ōrĕ

laūdāmūr vēstrō, ‖ iūstĭŭs īllĕ tĭmēt.

Quaē iŭvăt, ūt nūnc ēst, ĕădēm mĭhĭ glōrĭă dāmnōst,

ēt mĕlĭūs fāmaē ‖ vērbă dĕdīssĕ fŭīt.

Nēc quŏd ăbēst hīc mē tēcūm mīrārĕ rĕlīctām;

mōrĭbŭs ēt vītaē ‖ crēdĭdĭt īllĕ mĕaē.

Dē făcĭē mĕtŭīt, vītaē cōnfīdĭt, ĕt īllūm

sēcūrūm prŏbĭtās, ‖ fōrmă tĭmērĕ făcīt.

Tēmpŏră nē pĕrĕānt ūltrō dătă praēcĭpĭs, ūtquĕ

sīmplĭcĭs ūtāmūr ‖ cōmmŏdĭtātĕ vĭrī.

Ēt lĭbĕt ēt tĭmĕō, nĕc ădhūc ēxāctă vŏlūntās

ēst sătĭs; īn dŭbĭō ‖ pēctŏră nōstră lăbānt.

Ēt vĭr ăbēst nōbīs ēt tū sĭnĕ cōniŭgĕ dōrmīs,

īnquĕ vĭcēm tŭă mē, ‖ tē mĕă fōrmă căpīt;

ēt lōngaē nōctēs, ēt iām sērmōnĕ cŏīmūs,

ēt tū, mē mĭsĕrām! ‖ blāndŭs, ĕt ūnă dŏmūs.

Āh! pĕrĕām, sī nōn īnvītānt ōmnĭă cūlpām;

nēscĭŏ quō tārdōr ‖ sēd tămĕn īpsă mĕtū.

Quōd mălĕ pērsuādēs, ŭtĭnām bĕnĕ cōgĕrĕ pōssēs!

Vī mĕă rūstĭcĭtās ‖ ēxcŭtĭēndă fŭīt.

Ūtĭlĭs īntērdum ēst īpsīs īniūrĭă pāssīs;

sīc cērtē fēlīx ‖ ēssĕ cŏāctă fŏrēm.

Dūm nŏvŭs ēst, pŏtĭūs coēptō pūgnēmŭs ămōrī;

flāmmă rĕcēns pārvā ‖ spārsă rĕsēdĭt ăquā.

Cērtŭs ĭn hōspĭtĭbūs nōn ēst ămŏr: ērrăt, ŭt īpsī,

cūmquĕ nĭhīl spērēs ‖ fīrmĭŭs ēssĕ, fŭgīt.

Hŷpsĭpўlē tēstīs, tēstīs Mīnōĭă vīrgōst,

īn nōn ēxhĭbĭtīs ‖ ūtrăquĕ lūsă tŏrīs.

Tū quŏquĕ dīlēctām mūltōs, īnfīdĕ, pĕr ānnōs

dīcĕrĭs Oēnōnēn ‖ dēstĭtŭīssĕ tŭām;

nēc tămĕn īpsĕ nĕgās, ēt nōbīs ōmnĭă dē tē

quaērĕrĕ, sī nēscīs, ‖ māxĭmă cūră fŭīt.

Āddĕ quŏd, ūt cŭpĭās cōnstāns ĭn ămōrĕ mănērĕ,

nōn pŏtĕs; ēxpĕdĭūnt ‖ iām tŭă vēlă Phrўgēs.

Dūm lŏquĕrīs mēcūm, dūm nōx spērātă părātūr,

quī fĕrăt īn pătrĭām ‖ iām tĭbĭ vēntŭs ĕrīt.

Cūrsĭbŭs īn mĕdĭīs nŏvĭtātīs plēnă rĕlīnquēs

gaūdĭă; cūm vēntīs ‖ nōstĕr ăbībĭt ămōr.

Ān sĕquăr, ūt suādēs, laūdātăquĕ Pērgămă vīsām

prōnŭrŭs ēt māgnī ‖ Lāŏmĕdōntĭs ĕrō?

Nōn ĭtă cōntēmnō vŏlŭcrīs praēcōnĭă fāmaē,

ūt prōbrīs tērrās ‖ īmplĕăt īllă mĕīs.

Quīd dē mē pŏtĕrīt Spārtē, quĭd Ăchāĭă tōtă,

quīd gēntēs Ăsĭaē, ‖ quīd tŭă Troīă lŏquī?

Quīd Prĭămūs dē mē, Prĭămī quīd sēntĭĕt ūxōr,

tōtquĕ tŭī frātrēs ‖ Dārdănĭdēsquĕ nŭrūs?

Tū quŏquĕ quī pŏtĕrīs fŏrĕ mē spērārĕ fĭdēlēm

ēt nōn ēxēmplīs ‖ ānxĭŭs ēssĕ tŭīs?

Quīcūmque Īlĭăcōs īntrāvĕrĭt ādvĕnă pōrtūs,

īs tĭbĭ sōllĭcĭtī ‖ caūsă tĭmōrĭs ĕrīt.

Īpsĕ mĭhī quŏtĭēns īrātŭs "ădūltĕră" dīcēs,

ōblītūs nōstrō ‖ crīmĕn ĭnēssĕ tŭūm!

Dēlīctī fīēs īdēm rēprēnsŏr ĕt aūctōr.

Tērră, prĕcōr, vūltūs ‖ ōbrŭăt āntĕ mĕōs!

Āt frŭăr Īlĭăcīs ŏpĭbūs cūltūquĕ bĕātō

dōnăquĕ prōmīssīs ‖ ūbĕrĭōră fĕrām,

pūrpŭră nēmpĕ mĭhī prĕtĭōsăquĕ tēxtă dăbūntūr,

cōngēstōque aūrī ‖ pōndĕrĕ dīvĕs ĕrō.

Dā vĕnĭām fāssaē. nōn sūnt tŭă mūnĕră tāntī;

nēscĭŏ quō tēllūs ‖ mē tĕnĕt īpsă mŏdō.

Quīs mĭhĭ, sī laēdār, Phrўgĭīs sūccūrrĕt ĭn ōrīs?

Ūndĕ pĕtām frātrēs, ‖ ūndĕ părēntĭs ŏpēm?

Ōmnĭă Mēdēaē fāllāx prōmīsĭt Ĭāsōn;

pūlsa ēst Aēsŏnĭā ‖ nūm mĭnŭs īllă dŏmō?

Nōn ĕrăt Aēētēs, ād quēm dēspēctă rĕdīrēt,

nōn Īdŷiă părēns ‖ Chālcĭŏpēquĕ sŏrōr.

Tālĕ nĭhīl tĭmĕām. sēd nēc Mēdēă tĭmēbāt.

Fāllĭtŭr aūgŭrĭō ‖ spēs bŏnă saēpĕ sŭō.

Ōmnĭbŭs īnvĕnĭēs, quaē nūnc iāctāntŭr ĭn āltō,

nāvĭbŭs ā pōrtū ‖ lēnĕ fŭīssĕ frĕtūm.

Fāx quŏquĕ mē tērrēt, quām sē pĕpĕrīssĕ crŭēntām

āntĕ dĭēm pārtūs ‖ ēst tŭă vīsă părēns,

ēt vātūm tĭmĕō mŏnĭtūs, quōs īgnĕ Pĕlāsgō

Īlĭŏn ārsūrūm ‖ praēmŏnŭīssĕ fĕrūnt.

Ūtquĕ făvēt Cўthĕrēă tĭbī, quĭă vīcĭt, hăbētquĕ

pārtă pĕr ārbĭtrĭūm ‖ bīnă trŏpaēă tŭūm,

sīc īllās vĕrĕōr, quaē, sī tŭă glōrĭă vērāst,

iūdĭcĕ tē caūsām ‖ nōn tĕnŭērĕ dŭaē.

Nēc dŭbĭtō quīn, tē sī prōsĕquăr, ārmă părēntūr;

ībīt pēr glădĭōs, ‖ eī mĭhĭ! nōstĕr ămōr.

Ān fĕră Cēntaūrīs īndīcĕrĕ bēllă cŏēgīt

Ātrăcĭs Haēmŏnĭōs ‖ Hīppŏdămīă vĭrōs;

tū fŏrĕ tām iūstā lēntūm Mĕnĕlāŏn ĭn īrā

ēt gĕmĭnōs frātrēs ‖ Tŷndărĕūmquĕ pŭtās?

Quōd bĕnĕ tē iāctēs ēt fōrtĭă fāctă lŏquārīs,

ā vērbīs făcĭēs ‖ dīssĭdĕt īstă tŭīs;

āptă măgīs Vĕnĕrī, quām sūnt tŭă cōrpŏră Mārtī.

Bēllă gĕrānt fōrtēs; ‖ tū Părĭ, sēmpĕr ămā.

Hēctŏră, quēm laūdās, prō tē pūgnārĕ iŭbētō;

mīlĭtĭa ēst ŏpĕrīs ‖ āltĕră dīgnă tŭīs.

Hīs ĕgŏ, sī săpĕrēm paūlōque aūdācĭŏr ēssēm,

ūtĕrĕr; ūtētūr, ‖ sīquă pŭēllă săpīt.

Āst ĕgŏ dēpŏsĭtō făcĭām fōrtāssĕ pŭdōrĕ

ēt dăbŏ cūnctātās ‖ tēmpŏrĕ vīctă mănūs.

Quōd pĕtĭs, ūt fūrtīm praēsēntēs īstă lŏquāmūr,

scīmūs quīd cāptēs ‖ cōllŏquĭūmquĕ vŏcēs;

sēd nĭmĭūm prŏpĕrās ĕt ădhūc tŭă mēssĭs ĭn hērbāst;

haēc mŏră sīt vōtō ‖ fōrsăn ămīcă tŭō.

Hāctĕnŭs ārcānūm fūrtīvaē cōnscĭă mēntīs

līttĕră iām lāssō ‖ pōllĭcĕ sīstăt ŏpūs.

Cētĕră pēr sŏcĭās Clўmĕnēn Aēthrāmquĕ lŏquāmūr,

quaē mĭhĭ sūnt cŏmĭtēs ‖ cōnsĭlĭūmquĕ dŭaē.

Si mihi quae legi, Pari, non legisse liceret,

servarem numeros sicut et ante probae.

Nunc oculos tua cum uiolarit epistula nostros,

non rescribendi gloria uisa leuis.

Ausus es hospitii temeratis, aduena, sacris

legitimam nuptae sollicitare fidem.

Scilicet idcirco uentosa per aequora uectum

excepit portu Taenaris ora suo,

nec tibi, diuersa quamuis et gente uenires,

oppositas habuit regia nostra fores,

esset ut officii merces iniuria tanti?

Qui sic intrabas, hospes an hostis eras?

Nec dubito quin haec, cum sit tam iusta, uocetur

rustica iudicio nostra querela tuo.

Rustica sim sane, dum non oblita pudoris,

dumque tenor uitae sit sine labe meae.

Si non est ficto tristis mihi uultus in ore

nec sedeo duris torua superciliis,

fama tamen clara est et adhuc sine crimine lusi

et laudem de me nullus adulter habet.

Quo magis admiror quae sit fiducia coepti,

spemque tori dederit quae tibi causa mei.

An, quia uim nobis Neptunius attulit heros,

rapta semel uideor bis quoque digna rapi?

Crimen erat nostrum, si delinita fuissem;

cum sim rapta, meum quid nisi nolle fuit?

Non tamen a facto fructum tulit ille petitum;

excepto redii passa timore nihil.

Oscula luctanti tantummodo pauca proteruus

abstulit; ulterius nil habet ille mei.

Quae tua nequitia est, non his contenta fuisset;

di melius! similis non fuit ille tui.

Reddidit intactam, minuitque modestia crimen,

et iuuenem facti paenituisse patet.

Thesea paenituit, Paris ut succederet illi,

ne quando nomen non sit in ore meum?

Nec tamen irascor (quis enim succenset amanti?)

si modo, quem praefers, non simulatur amor.

Hoc quoque enim dubito, non quod fiducia desit,

aut mea sit facies non bene nota mihi,

sed quia credulitas damno solet esse puellis,

uerbaque dicuntur uestra carere fide.

"At peccant aliae matronaque rara pudicast."

Quis prohibet raris nomen inesse meum?

Nam mea quod uisa est tibi mater idonea cuius

exemplo flecti me quoque posse putes,

matris in admisso falsa sub imagine lusae

error inest; pluma tectus adulter erat;

nil ego, si peccem, possum nescisse, nec ullus

error, qui facti crimen obumbret, erit;

illa bene errauit uitiumque auctore redemit;

felix in culpa quo Ioue dicar ego?

Et genus et proauos et regia nomina iactas.

Clara satis domus haec nobilitate suast

Iuppiter ut soceri proauus taceatur et omne

Tantalidae Pelopis Tyndareique decus,

dat mihi Leda Iouem cygno decepta parentem,

quae falsam gremio credula fouit auem.

I nunc et Phrygiae late primordia gentis

cumque suo Priamum Laomedonte refer.

Quos ego suspicio, sed qui tibi gloria magnast

quintus, is a nostro nomine primus erit.

Sceptra tuae quamuis rear esse potentia terrae,

non tamen haec illis esse minora puto.

Si iam diuitiis locus hic numeroque uirorum

uincitur, at certe barbara terra tuast.

Munera tanta quidem promittit epistula diues,

ut possint ipsas illa mouere deas.

Sed si iam uellem fines transire pudoris

tu melior culpae causa futurus eras.

Aut ego perpetuo famam sine labe tenebo,

aut ego te potius quam tua dona sequar,

utque ea non sperno, sic acceptissima semper

munera sunt, auctor quae pretiosa facit.

Plus multo est quod amas, quod sum tibi causa laboris,

quod tam per longas spes tua uenit aquas.

Illa quoque, adposita quae nunc facis, improbe, mensa,

quamuis experiar dissimulare, noto,

cum modo me spectas oculis, lasciue, proteruis,

quos uix instantes lumina nostra ferunt,

et modo suspiras, modo pocula proxima nobis

sumis, quaque bibi, tu quoque parte bibis.

A! quotiens digitis, quotiens ego tecta notaui

signa supercilio paene loquente dari!

Et saepe extimui ne uir meus illa uideret,

non satis occultis erubuique notis.

Saepe uel exiguo uel nullo murmure dixi:

"Nil pudet hunc" nec uox haec mea falsa fuit.

Orbe quoque in mensae legi sub nomine nostro,

quod deducta mero littera fecit, AMO.

Credere me tamen hoc oculo renuente negaui.

Ei mihi! iam didici sic ego posse loqui.

His ego blanditiis, si peccatura fuissem,

flecterer; his poterant pectora nostra capi.

Est quoque, confiteor, facies tibi rara, potestque

uelle sub amplexus ire puella tuos;

altera uel potius felix sine crimine fiat,

quam cadat externo noster amore pudor.

Disce meo exemplo formosis posse carere;

est uirtus placitis abstinuisse bonis.

Quam multos credis iuuenes optare quod optas

qui sapiant? oculos an Paris unus habes?

Non tu plus cernis sed plus temerarius audes,

nec tibi plus cordis sed magis oris adest.

Tunc ego te uellem celeri uenisse carina,

cum mea uirginitas mille petita procis;

si te uidissem, primus de mille fuisses.

Iudicio ueniam uir dabit ipse meo.

Ad possessa uenis praeceptaque gaudia serus;

spes tua lenta fuit; quod petis, alter habet.

ut tamen optarim fieri tua Troica coniunx,

invitam sic me nec Menelaus habet.

Desine molle, precor, uerbis conuellere pectus

neue mihi, quam te dicis amare, noce,

me sine, quam tribuit sortem fortuna, tueri

nec spolium nostri turpe pudoris aue.

At Venus hoc pacta est et in altae uallibus Idae

tres tibi se nudas exhibuere deae,

unaque cum regnum, belli daret altera laudem,

"Tyndaridis coniunx" tertia dixit "eris"?

Credere uix equidem caelestia corpora possum

arbitrio formam supposuisse tuo,

utque sit hoc uerum, certe pars altera fictast,

iudicii pretium qua data dicor ego.

Non est tanta mihi fiducia corporis ut me

maxima teste dea dona fuisse putem.

Contenta est oculis hominum mea forma probari;

laudatrix Venus est inuidiosa mihi.

Sed nihil infirmo, faueo, quoque laudibus istis;

nam mea uox quare, quod cupit, esse neget?

Nec tu succense, nimium mihi creditus aegre;

tarda solet magnis rebus inesse fides.

Prima mea est igitur Veneri placuisse uoluptas,

proxima me uisam praemia summa tibi,

nec te Palladios nec te Iunonis honores

auditis Helenae praeposuisse bonis.

Ergo ego sum uirtus, ego sum tibi nobile regnum.

Ferrea sim, si non hoc ego pectus amem.

Ferrea, crede mihi, non sum, sed amare repugno

illum, quem fieri uix puto posse meum.

Quid bibulum curuo proscindere litus aratro

spemque sequi coner, quam locus ipse negat?

Sum rudis ad Veneris furtum, nullaque fidelem

(di mihi sunt testes) lusimus arte uirum;

nunc quoque, quod tacito mando mea uerba libello,

fungitur officio littera nostra nouo.

Felices, quibus usus adest! ego nescia rerum

difficilem culpae suspicor esse uiam.

Ipse malo metus est; iam nunc confundor et omnes

in nostris oculos uultibus esse reor.

Nec reor hoc falso; sensi mala murmura uulgi,

et quasdam uoces rettulit Aethra mihi.

At tu dissimula, nisi si desistere mauis.

Sed cur desistas? dissimulare potes.

Lude, sed occulte. maior, non maxima, nobis

est data libertas, quod Menelaus abest.

Ille quidem procul est, ita re cogente, profectus;

magna fuit subitae iustaque causa uiae;

aut mihi sic uisum est. Ego, cum dubitaret an iret:

"quam primum" dixi "fac rediturus eas."

Omine laetatus dedit oscula, "resque domusque

et tibi sit curae Troicus hospes" ait.

Vix tenui risum, quem dum compescere luctor,

nil illi potui dicere praeter "erit."

Vela quidem Creten uentis dedit ille secundis;

sed tu non ideo cuncta licere puta.

Sic meus hinc uir abest, ut me custodiat absens.

An nescis longas regibus esse manus?

Fama quoque est oneri; nam quo constantius ore

laudamur uestro, iustius ille timet.

Quae iuuat, ut nunc est, eadem mihi gloria damnost,

et melius famae uerba dedisse fuit.

Nec quod abest hic me tecum mirare relictam;

moribus et uitae credidit ille meae.

De facie metuit, uitae confidit, et illum

securum probitas, forma timere facit.

Tempora ne pereant ultro data praecipis, utque

simplicis utamur commoditate uiri.

Et libet et timeo, nec adhuc exacta uoluntas

est satis; in dubio pectora nostra labant.

Et uir abest nobis et tu sine coniuge dormis,

inque uicem tua me, te mea forma capit;

et longae noctes, et iam sermone coimus,

et tu, me miseram! blandus, et una domus.

Ah! peream, si non inuitant omnia culpam;

nescio quo tardor sed tamen ipsa metu.

Quod male persuades, utinam bene cogere posses!

Vi mea rusticitas excutienda fuit.

Vtilis interdum est ipsis iniuria passis;

sic certe felix esse coacta forem.

Dum nouus est, potius coepto pugnemus amori;

flamma recens parua sparsa resedit aqua.

Certus in hospitibus non est amor: errat, ut ipsi,

cumque nihil speres firmius esse, fugit.

Hypsipyle testis, testis Minoia uirgost,

in non exhibitis utraque lusa toris.

Tu quoque dilectam multos, infide, per annos

diceris Oenonen destituisse tuam;

nec tamen ipse negas, et nobis omnia de te

quaerere, si nescis, maxima cura fuit.

Adde quod, ut cupias constans in amore manere,

non potes; expediunt iam tua uela Phryges.

Dum loqueris mecum, dum nox sperata paratur,

qui ferat in patriam iam tibi uentus erit.

Cursibus in mediis nouitatis plena relinques

gaudia; cum uentis noster abibit amor.

An sequar, ut suades, laudataque Pergama uisam

pronurus et magni Laomedontis ero?

Non ita contemno uolucris praeconia famae,

ut probris terras impleat illa meis.

Quid de me poterit Sparte, quid Achaia tota,

quid gentes Asiae, quid tua Troia loqui?

Quid Priamus de me, Priami quid sentiet uxor,

totque tui fratres Dardanidesque nurus?

Tu quoque qui poteris fore me sperare fidelem

et non exemplis anxius esse tuis?

Quicumque Iliacos intrauerit aduena portus,

is tibi solliciti causa timoris erit.

Ipse mihi quotiens iratus "adultera" dices,

oblitus nostro crimen inesse tuum!

Delicti fies idem reprensor et auctor.

Terra, precor, uultus obruat ante meos!

At fruar Iliacis opibus cultuque beato

donaque promissis uberiora feram,

purpura nempe mihi pretiosaque texta dabuntur,

congestoque auri pondere diues ero.

Da ueniam fassae. non sunt tua munera tanti;

nescio quo tellus me tenet ipsa modo.

Quis mihi, si laedar, Phrygiis succurret in oris?

Vnde petam fratres, unde parentis opem?

Omnia Medeae fallax promisit Iason;

pulsa est Aesonia num minus illa domo?

Non erat Aeetes, ad quem despecta rediret,

non Idyia parens Chalciopeque soror.

Tale nihil timeam. sed nec Medea timebat.

Fallitur augurio spes bona saepe suo.

Omnibus inuenies, quae nunc iactantur in alto,

nauibus a portu lene fuisse fretum.

Fax quoque me terret, quam se peperisse cruentam

ante diem partus est tua uisa parens,

et uatum timeo monitus, quos igne Pelasgo

Ilion arsurum praemonuisse ferunt.

Vtque fauet Cytherea tibi, quia uicit, habetque

parta per arbitrium bina tropaea tuum,

sic illas uereor, quae, si tua gloria uerast,

iudice te causam non tenuere duae.

Nec dubito quin, te si prosequar, arma parentur;

ibit per gladios, ei mihi! noster amor.

An fera Centauris indicere bella coëgit

Atracis Haemonios Hippodamia uiros;

tu fore tam iusta lentum Menelaon in ira

et geminos fratres Tyndareumque putas?

Quod bene te iactes et fortia facta loquaris,

a uerbis facies dissidet ista tuis;

apta magis Veneri, quam sunt tua corpora Marti.

Bella gerant fortes; tu Pari, semper ama.

Hectora, quem laudas, pro te pugnare iubeto;

militia est operis altera digna tuis.

His ego, si saperem pauloque audacior essem,

uterer; utetur, siqua puella sapit.

Ast ego deposito faciam fortasse pudore

et dabo cunctatas tempore uicta manus.

Quod petis, ut furtim praesentes ista loquamur,

scimus quid captes colloquiumque uoces;

sed nimium properas et adhuc tua messis in herbast;

haec mora sit uoto forsan amica tuo.

Hactenus arcanum furtiuae conscia mentis

littera iam lasso pollice sistat opus.

Cetera per socias Clymenen Aethramque loquamur,

quae mihi sunt comites consiliumque duae.