1

‹I.›

Defleram iuvenis tristi modo carmine fata,

sunt etiam merito carmina danda seni.

Ut iuvenis deflendus enim tam candidus et tam

longius annoso vivere dignus avo.

Inreligata ratis (numquam defessa carina,

et redit in vastos semper onusta lacus)

illa rapit iuvenes prima florente iuventa,

non oblita tamen sed repetitque senes.

Nec mihi, Maecenas, tecum fuit usus amici,

Lollius hoc ergo conciliavit opus;

foedus erat vobis nam propter Caesaris arma

Caesaris et similem propter in arma fidem.

Regis eras, Etrusce, genus; tu Caesaris almi

dextera, Romanae tu vigil urbis eras.

Omnia cum posses tanto tam carus amico,

te sensit nemo posse nocere tamen.

Pallade cum docta Phoebus donaverat artes:

tu decus et laudes huius et huius eras.

Vincit volgares, vincit beryllus harenas,

litore in extremo quas simul unda movet.

Quod discinctus eras, animo quoque, carpitur unum:

diluis hoc nimia simplicitate tua.

Sic illi vixere, quibus fuit aurea Virgo,

quae bene praecinctos postmodo pulsa fugit.

Livide, quid tandem tunicae nocuere solutae

aut tibi ventosi quid nocuere sinus?

Num minus Urbis erat custos et Caesaris opses?

Num tibi non tutas fecit in Urbe vias?

Nocte sub obscura quis te spoliavit amantem,

quis tetigit ferro, durior ipse, latus?

Maius erat potuisse tamen nec velle triumphos,

maior res magnis abstinuisse fuit.

Maluit umbrosam quercum nymphasque cadentes

paucaque pomosi iugera certa soli:

Pieridas Phoebumque colens in mollibus hortis

sederat argutas garrulus inter avis.

Marmora † minei vincent monumenta libelli:

vivitur ingenio, cetera mortis erunt.

Quid faceret defunctus? erat comes integer, idem

miles et Augusti fortiter usque pius:

illum piscosi viderunt saxa Pelori

ignibus hostilis reddere ligna ratis;

pulvere in Emathio fortem videre Philippi,

tam nunc ille tener, tam gravis hostis erat;

cum freta Niliacae texerunt laeta carinae,

fortis erat circa, fortis et ante ducem,

militis Eoi fugientis terga secutus,

territus ad Nili dum fugit ille caput.

Pax erat: haec illos laxarunt otia cultus:

omnia victores Marte sedente decent.

Actius ipse lyram plectro percussit eburno,

postquam victrices conticuere tubae

(hic modo miles erat, ne posset femina Romam

dotalem stupri turpis habere sui;

hic tela in profugos - tantum curaverat arcum -

misit ad extremos exorientis equos):

«Bacche, coloratos postquam devicimus Indos,

potasti galea dulce iuvante merum

et tibi securo tunicae fluxere solutae,

te puto purpureas tunc habuisse duas.

Sum memor et certe memini sic ducere tigres

bracchia hyperborea candidiora nive

et tibi thyrsus erat gemmis ornatus et auro,

serpentes hederae vix habuere locum;

argentata tuos etiam talaria talos

vinxerunt certe nec, puto, Bacche, negas.

Mollius est solito mecum tum multa locutus

et tibi consulto verba fuere nova.»

Impiger Alcide, multo defuncte labore,

sic memorant curas te posuisse tuas,

sic te cum tenera multum lusisse puella

oblitum, Nemea, iamque Erymanthe, tui.

Ultra numquid erat? Torsisti pollice fusos,

lenisti morsu levia fila parum.

Percussit crebros te propter Lydia nodos,

te propter dura stamina rupta manu.

Lydia te tunicas iussit lasciva fluentis

inter lanificas ducere saepe suas.

Clava torosa tua pariter cum pelle iacebat,

quam pede suspenso percutiebat Amor.

Quis fore credebat, premeret cum iam impiger infans

Hydros ingentes vix capiente manu

cumve renascentem meteret velociter hydram,

frangeret immanes vel Diomedis equos

vel tribus adversis communem fratribus alvom

et sex adversas solus in arma manus.

Fudit Aloidas postquam dominator Olympi,

dicitur in nitidum procubuisse diem

atque aquilam misisse suam, quae quaereret, ecquid

posset amaturo digna referre Iovi,

valle sub Idaea dum te, formose sacerdos,

invenit et presso molliter ungue rapit.

Sic est: victor amet, victor potiatur in umbra,

victor odorata dormiat inque rosa;

victus aret victusque metat; metus imperet illi,

membra nec in strata sternere discat humo.

Tempora dispensat usus et tempora cultus,

haec homines, pecudes, haec moderantur avis.

Lux est: taurus arat; nox est: requiescit arator,

liberat et merito fervida colla bovi.

Conglaciantur aquae: scopulis se condit hirundo;

verberat egelidos garrula vere lacus.

Caesar amicus erat: poterat vixisse solute,

cum iam Caesar idem quod cupiebat erat.

Indulsit merito (non est temerarius) ille;

vicimus: Augusto iudice dignus erat.

Argo saxa pavens postquam Scyllaea relegit

Cyaneosque metus iam religanda ratis,

viscera disiecti mutavit in arietis agni

Aeetis sucis omniperita suis:

his te, Maecenas, iuvenescere posse decebat,

haec utinam nobis Colchidos herba foret.

Redditur arboribus florens revirentibus aetas:

ergo non homini quod fuit ante redit?

Vivacesque magis cervos decet esse paventis

si quorum in torva cornua fronte rigent?

Vivere cornices multos dicuntur in annos:

cur nos angusta condicione sumus?

Pascitur Aurorae Tithonus nectare coniunx

atque ita iam tremulo nulla senecta nocet:

ut tibi vita foret semper medicamine sacro,

te vellem Aurorae complacuisse virum.

Illius aptus eras croceo recubare cubili

et, modo puniceum rore lavante torum,

illius aptus eras roseas adiungere bigas,

tu dare purpurea lora regenda manu,

tu mulcere iubam, cum iam torsisset habenas

procedente die respicientis equi.

Quaesivere chori iuvenem sic Hesperon illum,

quem nexum medio solvit in igne Venus,

quem nunc infusa placidus sub nocte nitentem

Luciferum contra currere cernis equis.

Hic tibi Corycium, casias hic donat olentis,

hic et palmiferis balsama missa iugis.

Nunc pretium candoris habes, nunc redditus umbris:

te sumus obliti decubuisse senem.

Ter Pylium flevere sui, ter Nestora canum

dicebantque tamen, non satis esse senem:

Nestoris annosi vicisses saecula, si me

dispensata tibi stamina nente forent.

Nunc ego, quod possum: «Tellus, levis ossa teneto,

pendula librato pondus et ipsa tuom.

Semper serta tibi dabimus, tibi semper odores,

non umquam sitiens, florida semper eris.»

‹II.›

Sic est Maecenas fato veniente locutus,

frigidus et iam iam cum moriturus erat:

«Mene», inquit, «iuvenis primaevi, Iuppiter, ante

augustam Drusi non cecidisse fidem.

Pectore maturo fuerat puer, integer aevo

et magnum magni Caesaris illud opus.

Discidio vellemque prius» - non omnia dixit

inciditque pudor quae prope dixit amor,

sed manifestus erat: moriens quaerebat amatae

coniugis amplexus, oscula, verba, manus.

«sed tamen hoc satis est: vixi te, Caesar, amico

et morior» dixit, «dum moriorque, satis.

Mollibus ex oculis aliquis tibi procidet umor,

cum dicar subita voce fuisse tibi.

Hoc mihi contingat: iaceam tellure sub aequa.

Nec tamen hoc ultra te doluisse velim.

Sed meminisse velim: vivam sermonibus illic;

semper ero, semper si meminisse voles.

Et decet et certe vivam tibi semper amore

nec tibi qui moritur desinit esse tuos.

Ipse ego quidquid ero cineres interque favillas,

tunc quoque non potero non memor esse tui.

Exemplum vixi te propter molle beati,

unctus Maecenas teque ego propter eram.

Arbiter ipse fui; voluit, quod contigit esse,

pectus: eram vere pectoris ipse tui.

Vive diu, mi care, senex pete sidera sero:

est opus hoc terris, te quoque velle decet.

Et tibi succrescant iuvenes bis Caesare digni

et tradant porro Caesaris usque genus.

Sit secura tibi quam primum Livia coniunx,

expleat amissi munera rupta gener.

Cum deus intereris divis insignis avitis,

te Venus in patrio collocet ipsa sinu.»

‹I.›

Dēflērām iŭvĕnīs trīstī mŏdŏ cārmĭnĕ fātă,

sūnt ĕtĭām mĕrĭtō ‖ cārmĭnă dāndă sĕnī.

Ūt iŭvĕnīs dēflēndŭs ĕnīm tām cāndĭdŭs ēt tām

lōngĭŭs ānnōsō ‖ vīvĕrĕ dīgnŭs ăvō.

Īnrĕlĭgātă rătīs (nūmquām dēfēssă cărīnă,

ēt rĕdĭt īn vāstōs ‖ sēmpĕr ŏnūstă lăcūs)

īllă răpīt iŭvĕnēs prīmā flōrēntĕ iŭvēntā,

nōn ōblītă tămēn ‖ sēd rĕpĕtītquĕ sĕnēs.

Nēc mĭhĭ, Maēcēnās, tēcūm fŭĭt ūsŭs ămīcī,

Lōllĭŭs hōc ērgō ‖ cōncĭlĭāvĭt ŏpūs;

foēdŭs ĕrāt vōbīs nām prōptēr Caēsărĭs ārmă

Caēsărĭs ēt sĭmĭlēm ‖ prōptĕr ĭn ārmă fĭdēm.

Rēgĭs ĕrās, Ētrūscĕ, gĕnūs; tū Caēsărĭs ālmī

dēxtĕră, Rōmānaē ‖ tū vĭgĭl ūrbĭs ĕrās.

Ōmnĭă cūm pōssēs tāntō tām cārŭs ămīcō,

tē sēnsīt nēmō ‖ pōssĕ nŏcērĕ tămēn.

Pāllădĕ cūm dōctā Phoēbūs dōnāvĕrăt ārtēs:

tū dĕcŭs ēt laūdēs ‖ hūiŭs ĕt hūiŭs ĕrās.

Vīncīt vōlgārēs, vīncīt bērŷllŭs hărēnās,

lītŏre ĭn ēxtrēmō ‖ quās sĭmŭl ūndă mŏvēt.

Quōd dīscīnctŭs ĕrās, ănĭmō quŏquĕ, cārpĭtŭr ūnūm:

dīlŭĭs hōc nĭmĭā ‖ sīmplĭcĭtātĕ tŭā.

Sīc īllī vīxērĕ, quĭbūs fŭĭt aūrĕă Vīrgŏ,

quaē bĕnĕ praēcīnctōs ‖ pōstmŏdŏ pūlsă fŭgīt.

Līvĭdĕ, quīd tāndēm tŭnĭcaē nŏcŭērĕ sŏlūtaē

aūt tĭbĭ vēntōsī ‖ quīd nŏcŭērĕ sĭnūs?

Nūm mĭnŭs Ūrbĭs ĕrāt cūstōs ēt Caēsărĭs ōpsēs?

Nūm tĭbĭ nōn tūtās ‖ fēcĭt ĭn Ūrbĕ vĭās?

Nōctĕ sŭb ōbscūrā quīs tē spŏlĭāvĭt ămāntēm,

quīs tĕtĭgīt fērrō, ‖ dūrĭŏr īpsĕ, lătūs?

Māiŭs ĕrāt pŏtŭīssĕ tămēn nēc vēllĕ trĭūmphōs,

māiōr rēs māgnīs ‖ ābstĭnŭīssĕ fŭīt.

Mālŭĭt ūmbrōsām quērcūm nŷmphāsquĕ cădēntēs

paūcăquĕ pōmōsī ‖ iūgĕră cērtă sŏlī:

Pīĕrĭdās Phoēbūmquĕ cŏlēns īn mōllĭbŭs hōrtīs

sēdĕrăt ārgūtās ‖ gārrŭlŭs īntĕr ăvīs.

Mārmŏră † mīnēī vīncēnt mŏnŭmēntă lĭbēllī:

vīvĭtŭr īngĕnĭō, ‖ cētĕră mōrtĭs ĕrūnt.

Quīd făcĕrēt dēfūnctŭs? ĕrāt cŏmĕs īntĕgĕr, īdēm

mīlĕs ĕt Aūgūstī ‖ fōrtĭtĕr ūsquĕ pĭūs:

īllūm pīscōsī vīdērūnt sāxă Pĕlōrī

īgnĭbŭs hōstīlīs ‖ rēddĕrĕ līgnă rătīs;

pūlvĕre ĭn Ēmăthĭō fōrtēm vīdērĕ Phĭlīppī,

tām nūnc īllĕ tĕnēr, ‖ tām grăvĭs hōstĭs ĕrāt;

cūm frĕtă Nīlĭăcaē tēxērūnt laētă cărīnaē,

fōrtĭs ĕrāt cīrcā, ‖ fōrtĭs ĕt āntĕ dŭcēm,

mīlĭtĭs Ēōī fŭgĭēntīs tērgă sĕcūtūs,

tērrĭtŭs ād Nīlī ‖ dūm fŭgĭt īllĕ căpūt.

Pāx ĕrăt: haēc īllōs lāxārūnt ōtĭă cūltūs:

ōmnĭă vīctōrēs ‖ Mārtĕ sĕdēntĕ dĕcēnt.

Āctĭŭs īpsĕ lўrām plēctrō pērcūssĭt ĕbūrnō,

pōstquām vīctrīcēs ‖ cōntĭcŭērĕ tŭbaē

(hīc mŏdŏ mīlĕs ĕrāt, nē pōssēt fēmĭnă Rōmām

dōtālēm stūprī ‖ tūrpĭs hăbērĕ sŭī;

hīc tēla īn prŏfŭgōs - tāntūm cūrāvĕrăt ārcūm -

mīsĭt ăd ēxtrēmōs ‖ ēxŏrĭēntĭs ĕquōs):

«Bācchĕ, cŏlōrātōs pōstquām dēvīcĭmŭs Īndōs,

pōtāstī gălĕā ‖ dūlcĕ iŭvāntĕ mĕrūm

ēt tĭbĭ sēcūrō tŭnĭcaē flūxērĕ sŏlūtaē,

tē pŭtŏ pūrpŭrĕās ‖ tūnc hăbŭīssĕ dŭās.

Sūm mĕmŏr ēt cērtē mĕmĭnī sīc dūcĕrĕ tīgrēs

brācchĭa hўpērbŏrĕā ‖ cāndĭdĭōră nĭvĕ

ēt tĭbĭ thŷrsŭs ĕrāt gēmmīs ōrnātŭs ĕt aūrō,

sērpēntēs hĕdĕraē ‖ vīx hăbŭērĕ lŏcūm;

ārgēntātă tŭōs ĕtĭām tālārĭă tālōs

vīnxērūnt cērtē ‖ nēc, pŭtŏ, Bācchĕ, nĕgās.

Mōllĭŭs ēst sŏlĭtō mēcūm tūm mūltă lŏcūtūs

ēt tĭbĭ cōnsūltō ‖ vērbă fŭērĕ nŏvă.»

Īmpĭgĕr Ālcīdē, mūltō dēfūnctĕ lăbōrĕ,

sīc mĕmŏrānt cūrās ‖ tē pŏsŭīssĕ tŭās,

sīc tē cūm tĕnĕrā mūltūm lūsīssĕ pŭēllā

ōblītūm, Nĕmĕā, ‖ iāmque Ĕrўmānthĕ, tŭī.

Ūltrā nūmquĭd ĕrāt? Tōrsīstī pōllĭcĕ fūsōs,

lēnīstī mōrsū ‖ lēvĭă fīlă părūm.

Pērcūssīt crēbrōs tē prōptēr Lŷdĭă nōdōs,

tē prōptēr dūrā ‖ stāmĭnă rūptă mănū.

Lŷdĭă tē tŭnĭcās iūssīt lāscīvă flŭēntīs

īntēr lānĭfĭcās ‖ dūcĕrĕ saēpĕ sŭās.

Clāvă tŏrōsă tŭā părĭtēr cūm pēllĕ iăcēbāt,

quām pĕdĕ sūspēnsō ‖ pērcŭtĭēbăt Ămōr.

Quīs fŏrĕ crēdēbāt, prĕmĕrēt cūm iam īmpĭgĕr īnfāns

Hŷdrōs īngēntēs ‖ vīx căpĭēntĕ mănū

cūmvĕ rĕnāscēntēm mĕtĕrēt vēlōcĭtĕr hŷdrām,

frāngĕrĕt īmmānēs ‖ vēl Dĭŏmēdĭs ĕquōs

vēl trĭbŭs ādvērsīs cōmmūnēm frātrĭbŭs ālvōm

ēt sēx ādvērsās ‖ sōlŭs ĭn ārmă mănūs.

Fūdĭt Ălōīdās pōstquām dŏmĭnātŏr Ŏlŷmpī,

dīcĭtŭr īn nĭtĭdūm ‖ prōcŭbŭīssĕ dĭēm

ātque ăquĭlām mīsīssĕ sŭām, quaē quaērĕrĕt, ēcquīd

pōssēt āmătŭrō ‖ dīgnă rĕfērrĕ Iŏvī,

vāllĕ sŭb Īdaēā dūm tē, fōrmōsĕ săcērdōs,

īnvĕnĭt ēt prēssō ‖ mōllĭtĕr ūnguĕ răpīt.

Sīc ēst: vīctŏr ămēt, vīctōr pŏtĭātŭr ĭn ūmbrā,

vīctŏr ŏdōrātā ‖ dōrmĭăt īnquĕ rŏsā;

vīctŭs ărēt vīctūsquĕ mĕtāt; mĕtŭs īmpĕrĕt īllī,

mēmbră nĕc īn strātā ‖ stērnĕrĕ dīscăt hŭmō.

Tēmpŏră dīspēnsāt ūsūs ēt tēmpŏră cūltūs,

haēc hŏmĭnēs, pĕcŭdēs, ‖ haēc mŏdĕrāntŭr ăvīs.

Lūx ēst: taūrŭs ărāt; nōx ēst: rĕquĭēscĭt ărātōr,

lībĕrăt ēt mĕrĭtō ‖ fērvĭdă cōllă bŏvī.

Cōnglāciāntŭr ăquaē: scŏpŭlīs sē cōndĭt hĭrūndŏ;

vērbĕrăt ēgĕlĭdōs ‖ gārrŭlă vērĕ lăcūs.

Caēsăr ămīcŭs ĕrāt: pŏtĕrāt vīxīssĕ sŏlūtē,

cūm iām Caēsăr ĭdēm ‖ quōd cŭpĭēbăt ĕrāt.

Īndūlsīt mĕrĭtō (nōn ēst tĕmĕrārĭŭs) īllĕ;

vīcĭmŭs: Aūgūstō ‖ iūdĭcĕ dīgnŭs ĕrāt.

Ārgō sāxă păvēns pōstquām Scŷllaēă rĕlēgīt

Cŷănĕōsquĕ mĕtūs ‖ iām rĕlĭgāndă rătīs,

vīscĕră dīsiēctī mūtāvĭt ĭn āriĕtĭs āgnī

Aēētīs sūcīs ‖ ōmnĭpĕrītă sŭīs:

hīs tē, Maēcēnās, iŭvĕnēscĕrĕ pōssĕ dĕcēbāt,

haēc ŭtĭnām nōbīs ‖ Cōlchĭdŏs hērbă fŏrēt.

Rēddĭtŭr ārbŏrĭbūs flōrēns rĕvĭrēntĭbŭs aētās:

ērgō nōn hŏmĭnī ‖ quōd fŭĭt āntĕ rĕdīt?

Vīvācēsquĕ măgīs cērvōs dĕcĕt ēssĕ păvēntīs

sī quōrum īn tōrvā ‖ cōrnŭă frōntĕ rĭgēnt?

Vīvĕrĕ cōrnīcēs mūltōs dīcūntŭr ĭn ānnōs:

cūr nōs āngūstā ‖ cōndĭcĭōnĕ sŭmūs?

Pāscĭtŭr Aūrōraē Tīthōnūs nēctărĕ cōniūnx

ātque ĭtă iām trĕmŭlō ‖ nūllă sĕnēctă nŏcēt:

ūt tĭbĭ vītă fŏrēt sēmpēr mĕdĭcāmĭnĕ sācrō,

tē vēllem Aūrōraē ‖ cōmplăcŭīssĕ vĭrūm.

Īllĭŭs āptŭs ĕrās crŏcĕō rĕcŭbārĕ cŭbīlī

ēt, mŏdŏ pūnĭcĕūm ‖ rōrĕ lăvāntĕ tŏrūm,

īllĭŭs āptŭs ĕrās rŏsĕās ādiūngĕrĕ bīgās,

tū dărĕ pūrpŭrĕā ‖ lōră rĕgēndă mănū,

tū mūlcērĕ iŭbām, cūm iām tōrsīssĕt hăbēnās

prōcēdēntĕ dĭē ‖ rēspĭcĭēntĭs ĕquī.

Quaēsīvērĕ chŏrī iŭvĕnēm sīc Hēspĕrŏn īllūm,

quēm nēxūm mĕdĭō ‖ sōlvĭt ĭn īgnĕ Vĕnūs,

quēm nūnc īnfūsā plăcĭdūs sūb nōctĕ nĭtēntēm

Lūcĭfĕrūm cōntrā ‖ cūrrĕrĕ cērnĭs ĕquīs.

Hīc tĭbĭ Cōrўcĭūm, căsĭās hīc dōnăt ŏlēntīs,

hīc ēt pālmĭfĕrīs ‖ bālsămă mīssă iŭgīs.

Nūnc prĕtĭūm cāndōrĭs hăbēs, nūnc rēddĭtŭs ūmbrīs:

tē sŭmŭs ōblītī ‖ dēcŭbŭīssĕ sĕnēm.

Tēr Pўlĭūm flēvērĕ sŭī, tēr Nēstŏră cānūm

dīcēbāntquĕ tămēn, ‖ nōn sătĭs ēssĕ sĕnēm:

Nēstŏrĭs ānnōsī vīcīssēs saēcŭlă, sī mē

dīspēnsātă tĭbī ‖ stāmĭnă nēntĕ fŏrēnt.

Nūnc ĕgŏ, quōd pōssūm: «Tēllūs, lĕvĭs ōssă tĕnētō,

pēndŭlă lībrātō ‖ pōndŭs ĕt īpsă tŭōm.

Sēmpēr sērtă tĭbī dăbĭmūs, tĭbĭ sēmpĕr ŏdōrēs,

nōn ūmquām sĭtĭēns, ‖ flōrĭdă sēmpĕr ĕrīs.»

‹II.›

Sīc ēst Maēcēnās fātō vĕnĭēntĕ lŏcūtūs,

frīgĭdŭs ēt iām iām ‖ cūm mŏrĭtūrŭs ĕrāt:

«Mēne», īnquīt, «iŭvĕnīs prīmaēvī, Iūppĭtĕr, āntĕ

aūgūstām Drūsī ‖ nōn cĕcĭdīssĕ fĭdēm.

Pēctŏrĕ mātūrō fŭĕrāt pŭĕr, īntĕgĕr aēvō

ēt māgnūm māgnī ‖ Caēsărĭs īllŭd ŏpūs.

Dīscĭdĭō vēllēmquĕ prĭūs» - nōn ōmnĭă dīxīt

īncīdītquĕ pŭdōr ‖ quaē prŏpĕ dīxĭt ămōr,

sēd mănĭfēstŭs ĕrāt: mŏrĭēns quaērēbăt ămātaē

cōniŭgĭs āmplēxūs, ‖ ōscŭlă, vērbă, mănūs,

«sēd tămĕn hōc sătĭs ēst: vīxī tē, Caēsăr, ămīcō

ēt mŏrĭōr» dīxīt, ‖ «dūm mŏrĭōrquĕ, sătīs.

Mōllĭbŭs ēx ŏcŭlīs ălĭquīs tĭbĭ prōcĭdĕt ūmōr,

cūm dīcār sŭbĭtā ‖ vōcĕ fŭīssĕ tĭbī.

Hōc mĭhĭ cōntīngāt: iăcĕām tēllūrĕ sŭb aēquā.

Nēc tămĕn hōc ūltrā ‖ tē dŏlŭīssĕ vĕlīm.

Sēd mĕmĭnīssĕ vĕlīm: vīvām sērmōnĭbŭs īllīc;

sēmpĕr ĕrō, sēmpēr ‖ sī mĕmĭnīssĕ vŏlēs.

Ēt dĕcĕt ēt cērtē vīvām tĭbĭ sēmpĕr ămōrĕ

nēc tĭbĭ quī mŏrĭtūr ‖ dēsĭnĭt ēssĕ tŭōs.

Īpse ĕgŏ quīdquĭd ĕrō cĭnĕrēs īntērquĕ făvīllās,

tūnc quŏquĕ nōn pŏtĕrō ‖ nōn mĕmŏr ēssĕ tŭī.

Ēxēmplūm vīxī tē prōptēr mōllĕ bĕātī,

ūnctūs Maēcēnās ‖ tēque ĕgŏ prōptĕr ĕrām.

Ārbĭtĕr īpsĕ fŭī; vŏlŭīt, quōd cōntĭgĭt ēssĕ,

pēctŭs: ĕrām vērē ‖ pēctŏrĭs īpsĕ tŭī.

Vīvĕ dĭū, mī cārĕ, sĕnēx pĕtĕ sīdĕră sērō:

ēst ŏpŭs hōc tērrīs, ‖ tē quŏquĕ vēllĕ dĕcēt.

Ēt tĭbĭ sūccrēscānt iŭvĕnēs bīs Caēsărĕ dīgnī

ēt trādānt pōrrō ‖ Caēsărĭs ūsquĕ gĕnūs.

Sīt sēcūră tĭbī quām prīmūm Līvĭă cōniūnx,

ēxplĕăt āmīssī ‖ mūnĕră rūptă gĕnēr.

Cūm dĕŭs īntĕrĕrīs dīvīs īnsīgnĭs ăvītīs,

tē Vĕnŭs īn pătrĭō ‖ cōllŏcĕt īpsă sĭnū.»